seni sensiz yaşadım bunca zaman kırık hayellerimin en baş listesine seni ekledim bir anda, en umutsuz vakam oldun sen. kendimden umudu kestim bunca zaman,yalnız kaldım tüm geceler söylemek istedim belkide saklamak en doğrusuydu biliyorum... beni sana bağlayan ne onu dahi anlamamışken kendimi sende buluyorum.gözümü senle açıyor uyumak için her baş koyduğumda yastığma karşıma dikiliyor suçlayan bakışların söylemediğin sözleri , içinden geçen küfürleri yüzüme haykırıyorsun bana senin söyleyemediğin hakaretleri kulağıma fısıldıyor hayalin...istemedim mi sanki seni sevmemeyi,unutma çabası harcamadım mı ki bana suçlayarak bakıyorsun utanmadan kenidim suçluyum diyorsun.ama bil sen nerde olursan ol bana döneceksin...yabancı gönüllerde sabahlamayacaksın benim yaptığım hatalar gibi, seni yüreksiz kalplere emanet etmeyeceğim yaşadığım sürece...istersen sonuna kadar kaç istediğin kadar inkar et beni seveceksin...
bize küçükken kalp kalbe karşı dediler kalbimin cevabını verecek kadar beni iyi bilirsin,bilirim ben ne hata yapsam da sen beni affedersin...
bu kalp kimde sabahlarsa sabahlasın sende son bulur hangi yürekde günü geçirirse geçirsin geceyi sende bitiriyor...sen benim gidemediğim kapım kimbilir belki küpçü dükkanımsın bu yürek kimleri beğenirse beğensin sana dönüyor...senden başkasına baksa içi yanıyor hangi kapıya gitse seni arıyor seni görmediği bir gün geceyi sabah edemiyor... sen istemesende bu kalp senden vazgeçmiyor...